20.5.16

Galiba biraz üretim hatasıyım.

Günlerdir şuraya girip yazmaya başlıyor sonra da siliyorum. Sürekli gülücükler dağıtan bir insanı nasıl buraya gelince Türk dizilerindeki dramlara dönüyor diye sinirleniyorum. Kendimi hiç sevmezdim de sanki artık sevgim kendime karşı tamamen tükenmiş gibi geliyor. 

Dedim ki; gerçekten konuşamadıklarımı buraya yazayım. Olmadı vallahi bünye melankoli olunca tabi mutluluk götümde durmayan don gibi geliyor. 

Yaklaşık on üç gündür hayatımda bir adam var ki ne adam! Mutluluğu güzel yaşatıyor gibi şimdilik, güzel de seviyor şerefsiz ben de onunla gerçekten bir adamı özgürce ve güzel seviyorum. 

Sonra aklıma Raif Efendi geliyor bak yine mutluluğumun çarkına parmak soktum. 

Toplanıyorum. 

Dönüp sevgilimin suratını sıkıp, doya doya öpüyorum. Hakikaten beni mutlu ediyor? Kimseden saklamadan, gizlemeden sevebilirim. Seviyorum da yani... 

Sonra içime bir sıkıntı yüzüme bir somurta düşüyor. Parayı, bitemeyen okulumu, beni mahveden ailemi falan düşünüyorum. 

İnsanlardan öylesine bıkmışım ki mutluluğumu bile paylaşmıyorum zaten kötü hallerimi kimse ile paylaşmaz gurur ayağına yatarım. Aman kimse benim derdimi bilmesin bilecekse de 'Kızın dünya umurunda değil.' desin diye uğraşırım. 

Sonra diyorum ki kendime; Birader hüznünü saklıyorsun. Bırak mutluluğunu paylaş... 

Yemin ederim nazar korkusu sarmış etrafımı it gibi korkuyorum. Dua okuyup maşallah diyerek geziyorum. 

Yok lan ben mutlu falan olamam. Olsam da yaşayamam yine hüzünlü takılırım. Gider Behzat Ç. izler, Sabahattin Ali okur iyice kendimi triplere sokarım ama bunu da tek başıma yaparım. Mutluluğumu da tek yaşarım. Galiba biraz üretim hatasıyım. Şuraya gelip güzel bir yazı yazayım dedim yine kafamın içindeki karmaşıklığı döktüm gidiyorum. 

Gitmeden aşkım Sabahattin Ali'mden bir alıntı paylaşıyorum her seferinde kendimi bulduğum;

“Zaten küçüklüğümden beri saadeti israf etmekten korkar, bir kısmını ilerisi için saklamak isterdim... Bu hal gerçi birçok fırsatları kaçırmama sebep olurdu, fakat fazlasını isteyerek talihimi korkutmaktan her zaman çekinirdim.”

5 yorum:

  1. Sanırım bende öyleyim, dışarıdan bakıldığında acılarımla bile dalga geçiyorum ama bunların beni ne kadar yıprattığını yorgandan yastıktan başka bilen yok :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Her umursamaz gibi duruşlarımız sanki bir gün patlıyor o zaman daha fena oluyor. Tabi buna engel olabilir miyiz? Pek sanmıyorum. Aman bir her haltla dalga geçip, tek başına kalınca sigara yakalım. Ne olucaz biz böyle ya? :(

      Sil
  2. Melankoli grubu mu kursak?Yada üretim kabızları ? başkan ben olayım mıama sıkılırım

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. "Üretim Kabızları" bak ben bunu çok sevdim. Saray da yaparız bir tane otururuz içine sıkılmazsın her duruma bir bakan atarız kişi sayısını artırırız. :)

      Sil